Het zal u opgevallen zijn, hoop ik, dat de rubriek DDVB twee weken niet is verschenen. Om de een of andere reden is het niet gelukt de rubriek te plaatsen. De krant en redactie konden mij niet precies duidelijk maken wat er nou precies aan de hand was. Hopelijk is het hen wel duidelijk en komen er geen gaten meer in de voortgang. Ik vind het erg vervelend, want op basis van reacties weet ik dat de rubriek goed wordt gelezen. Graag zou ik ook hierop uw reactie ontvangen! Wat mij betreft in ieder geval mijn excuses.

Maar goed, het is zoals het is. Laten we dit dan maar met de mantel der liefde bedekken. Want de liefde is het nieuwe onderwerp. En er is geen onderwerp waar meer gedichten over zijn geschreven dan de liefde. Lieve gedichten, vragende gedichten, wensgedichten, wanhopige gedichten, hoopvolle gedichten. Alle dichters hebben gedichten geschreven over de liefde. Sommigen over niets anders. Zo zijn veel sonnetten van Shakespeare opgedragen aan een geheime liefde en schreef Gerrit Achterberg er verschillende over een onbereikbare liefde. Vanaf nu af aan zal er zo af en toe een liefdesgedicht te lezen zijn, want ook onder de inzendingen zijn er verschillende liefdesgedichten. Dit is de eerste van een serie over de liefde.

Allereerst een variatie op een bekend thema:

Liefde is: Samen poëzie bedrijven.

Soms lijkt een gedicht niet over de liefde te gaan, maar kijk je goed dan zie je de liefde gloren, tussen de regels door. Hier een liefdesgedicht geschreven door Hieke Stek. Zij schrijft niet alleen artikelen, maar ook gedichten!

Als er een soms is

Ik woon er,
En toch ook weer niet.
Maar elke keer
Als ik jouw hart binnenstap
Voel ik mij er meer dan thuis.
Het is goed
Om er af en toe
Even weg te gaan,
Alleen dan
Kan ik er weer thuiskomen.

Soms zijn we heel dicht
En soms ver weg
En in dat soms
kijk ik dan stil naar mijn verlangen
En verwonder ik mij
Over het geluk
Waarin wij verstopt zitten.
In die momenten
Glijden de uren
Van de wijzers weg
En ga ik over de grenzen
Van tijd
Om te verdwijnen in tijdloosheid.

Maar als er een soms is
Van dichtbij
Koester ik dat
En warm ik mijzelf in de zon van jouw liefde.

Hieke Stek

Mas Papo dichter van Bernheze