Niets is wonderlijker dan een groene tuin, vooral in het voorjaar. Alles lijkt te ontwaken uit zijn winterslaap. Het ontluiken van alle groen en het zingen van de vogels doen me altijd weer beseffen dat er nieuw leven is. Hoe het ook met de wereld is gesteld, als ik in deze tijd in onze tuin ben, lijkt alles vrede te zijn en herhaalt zich wat zich vorig jaar ook afspeelde. Het mooie is dat alles met elkaar te maken heeft. De merel die ons 's morgens komt aangeven dat hij weer wat lekkers wil hebben en meeloopt naar het bakje waar de zaadjes worden ingestrooid. Brood is eigenlijk voor meneer niet goed genoeg meer (doen wij iets fout?). Hij jaagt zijn soortgenoot weg, maar is tolerant naar de duif die met zijn fluitend vlieggeluid neerdaalt en verschrikt opvliegt als hij de deur hoort opengaan, terwijl de merel rustig verder pikt naar iets in het gras waar wij geen weet van hebben. De vinken en mezen kwetteren en spelen in het rond als acrobaten. Het roodborstje fluit als de beste en tikt zo af en toe tegen het raam. De mussen scharrelen rond de heg. Hier en daar wordt een nest gebouwd van takjes en twijgen van de bomen en struiken uit de tuin.

Er is een soort van een natuurlijke samenhang en de dieren zien ook elkaar. Ik vraag me altijd af wat de dieren zien en "denken" als ze elkaar zien. Hun reactie is verschillend naar verschillende dieren. Hierover het volgende gedicht:

Kringloop

Laatst zag ik onze hond
aan 't einde van het veldje gras
zijn neus schuivend over de grond.
Ik zag 't bij 't naderen pas
dat hij een mier volgde in 't zand
die als een klein baasje heen
en weer liep en aan de rand
van 't gazon werd verrast
door de egel die na ondergang van de zon
tevoorschijn kwam en net dat at dat past
voordat hij zich weer op zijn gemak
terug begaf naar zijn schuilplek
maar zich voortijdig oprolde zodat de kat
zijn poot bezeerde omdat hij wat
ongemakkelijk liep vanwege
de prooi in zijn bek, als praalzege
van zijn jacht, de vogel die net te laat
zijn vleugels probeerde uit te slaan
terwijl hij even onoplettend en aangedaan
niet omziend uit de grond slurpend
de worm bijna te pakken had, die zich
onder de grond een baan zocht naar
het licht vanwege het stampen op de grond
van onze hond.

Dat is de kringloop in onze tuin.

Mas Papo dichter van Bernheze

!! Om de een of andere (voor mij duistere reden) is in de weken van 6 en 13 mei de rubriek niet in de krant verschenen. Waarvoor mijn excuses !!