Sla de krant open en lees. Het nieuws is droef. Als mensen kunnen overtreden, doen ze dat. En inderdaad, als ik zeker wist dat er geen controle stond tussen Oss en Den Bosch of tussen Utrecht en Amsterdam, dan zou ik ook 120 of 130 gaan rijden in plaats van de daar voorgeschreven 100 kilometer per uur. Maar wat mij betreft blijft het daar wel bij. Ik ben een braaf burger. Maar ik kom verder ook niet in de situatie of laat mij niet in de situatie brengen om ondeugd uit te halen. En daar zit hem de kneep. Veel mensen zitten wel in die situatie. Of worden door omstandigheden in die situatie gebracht. En wat doe je dan: in zo'n situatie? Laten verleiden of er uit stappen. Als je de krant leest is dit voor veel mensen een eenvoudige keuze: laten verleiden en dingen doen die niet door de beugel kunnen.

Regelmatig krijg ik via Twitter een bericht in mijn timeline van iemand die het aantal doden in Syrië doorgeeft. Deze twitteraar maakt zich ongerust. Wat is daar aan de hand? Waarom gaat dit gewoon door? Wat kunnen we doen om die vreselijke strijd te stoppen. Waarom doen mensen elkaar dit aan? Of doen we hetzelfde als we in die situatie zitten. Slachtoffer zijn of juist het heft letterlijk in handen nemen. Je weet het niet. Je schaamt je soms om mens te zijn.

Henny stuurde me het volgende gedicht waarin zij zich deze vraag ook stelt.

Het stormt in mijn hart

Henny

Mas Papo dichter van Bernheze