Nog steeds actief. De actievoerders van Occupy op het Malieveld in Den Haag. Ze zitten al ruim drie maanden in hun tent en protesteren zo tegen de "graaicultuur" in de financiële sector. Maar nu moeten ze er uit en van het veld af. Niet omdat ze moeten stoppen met hun protest. Ze moeten er uit omdat het te koud wordt. Als het te koud wordt en er vijf opeenvolgende dagen vorst wordt verwacht, wordt de winterregeling voor zwervers van kracht. Een mooi besluit voor de zwervers. De occupyers vonden dat niet eerlijk. Ze zijn immers geen zwervers. "Het is voor hun eigen gezondheid", probeerde een zegsman van de gemeente nog. Maar de occupyers zijn goed gekleed en kunnen wel tegen een koutje. Uiteindelijk heeft de rechter besloten dat ze mogen blijven protesteren. Ze mogen alleen niet in hun kampement tijdens de uren dat de nachtrust geldt. En wat in ziekenhuizen en op campings ook geldt: vanaf 10.00 uur geen geluid meer, dan treedt de nachtrust in. En ook hier mag de nachtdienst niet slapen.

Niet zozeer de verdieners,
zij hebben er hard voor gewerkt;
maar degenen die de extra's kapen
voor de neuzen van hen die het
toekomt. De graaiers onder de mensen,
veelal niet de eerste de beste;
Wat is er mis met hen
en waarom steeds meer
en waarom steeds weer?

Het fenomeen begon in New York en heeft zich wereldwijd verbreidt. Ik heb ze gezien in San Francisco: een grote groep onder de palmbomen aan het eind van Market Street hoek Lincoln Highway. Maar het trekt ook anderen aan. Ik zag laatst dat het tentenkamp van de Occupy-beweging op de Koningsweg tussen paleis Soestdijk en de Naald vertrokken was. De reden was dat de groep last had van vandalisme en pesterijen door een groep jongeren. Overleg met de jongeren haalde niets uit.

Wat moet je vinden van deze beweging? Verbazingwekkend zijn de reacties, zowel voor als tegen. Heeft u een reactie? Wilt u die sturen? Liefst natuurlijk in dichtvorm.

Want dichters stellen alles aan de kaak. Zo ook het verschijnsel graaien. Hier een gedicht van Charles:

Op,

de buit is op het geld is uitgegeven en er is geprofiteerd
nu zitten de gekozen leiders met hun handen in het haar
de mensheid heeft nog steeds niet van ellende geleerd
nu zijn schulden groter dan wat men heeft en is het klaar

de maat is vol bij de uitgebuite burgers en slaan nu toe
in velen landen pakken mensen de straat en spullen terug
leiders proberen het nog op te lossen maar weten niet hoe
maar ze kunnen het echt niet, en blijven onredelijk en stug

ik heb ooit geleerd niet meer uit te geven dan dat ik heb
zij met hun inkomen gegarandeerd hebben makkelijk lullen
maar zij die gekozen zijn helpen ons in een pik donker web
en ze geven ons geld uit aan de meest onzinnige spullen

Charles

Mas Papo dichter van Bernheze