Er zijn veel dichters die gedichten schrijven waar de regels niet rijmen. Ook zit er vaak geen ritme in de gedichten. We noemen dit "vrije verzen" of "vrije gedichten". Veel mensen vinden dit geen gedichten, want "het moet rijmen". Maar de definitie die het woordenboek van van Dale geeft van een gedicht luidt: "in dicht- of versmaat, of in dichterlijke stijl opgesteld stuk". En met het tweede deel van die definitie kun je alle kanten op!

In de vrije verzen gaat het vaak om de pracht van de zin of de bijzondere klanken. Soms is het zelfs belangrijk dat de woorden op een bepaalde manier op het papier staan afgedrukt, bijvoorbeeld met een grotere letter, of een schuin gedrukte letter of in het midden van de pagina, of zonder hoofdletters geschreven. Dan is dus niet alleen de tekst, maar ook de opmaak onderdeel van het gedicht.

Als reactie op de rubriek heeft Johannes een kort vrij gedicht gemaakt:

hoorde ik het goed
fluisteren de struiken
vloeien er kwistig woorden
tot prikkelende beelden
in een hoekje op papier

Johannes

Ondanks dat het erg winters weer is en de meteorologen op 1 december al van winter spreken, gaat de winter pas in, in de nacht van 21 op 22 december om 00.38. Dat betekent dus dat het nu nog herfst is. Daarom past het gedicht van Johannes nog precies:

herfstig

Johannes

Mas Papo dichter van Bernheze