Ooit speelde ik in een band. Bij een optreden ging alles mis. Het was voor de plaatselijke tennisvereniging, niet dat het daar aan lag, maar toch even genoemd. We repeteerden samen, de zanger en ik op gitaar. Maar de rest liet het afweten. We moesten op zoek naar een drummer en bassist. De bassist vonden we, maar de drummer leende ons alleen zijn drumstel. Op de bewuste avond, vonden we iemand die achter het drumstel wilde plaatsnemen en met ons mee wilde doen. We speelden een nummer en hij zakte ineen. Een geschiedenis kwam terug en hij kon niet verder. Mijn gitaar had het al begeven, dus kroop ik achter het drumstel. De bassist verslikte zich regelmatig en omdat wij zijn stekker uit de versterker hadden getrokken, was hij boos vertrokken. Wat wij achteraf heel goed konden begrijpen. Uiteindelijk hebben we het samen improviserend tot een goed einde gebracht. Hij op zijn gitaar, ik op drums. Het werd een fijn feest.

Binnenkort moet ik nog eens optreden. We begeleiden elkaar op instrumenten, maar oefenen met alle mensen die meedoen. Dan moet het goed gaan.

Optreden

Mas Papo