In Bernheze is het een komen en gaan van burgemeesters. Was ik net gewend dat Jos Heijmans vertrokken was, moesten we al weer zo'n beetje afscheid nemen van zijn opvolger. Ook diens opvolger is alweer even vertrokken. Natuurlijk waren zij er maar tijdelijk, maar voor een dichter is dat steeds maar weer zoeken naar nieuwe woorden voor een afscheid. Nu hebben we dan een definitieve burgemeester, eentje die niet tijdelijk is, eentje die blijft. Dat geeft hoop, hoop voor lange duur en hoop op het voortbestaan van onze gemeente. Want dat zou mijn doel zijn als nieuwe burgemeester. Je kiest er toch niet voor binnen de kortste keren te moeten onderhandelen over het opheffen van je gemeente. Nee, daar zorgt onze nieuwe burgemeester wel voor. Een vrouw die de stad ruilt voor een kleine gemeente. Een vrouw tussen de vrouwen op noord en zuid.

Dus nu geen afscheidsgedicht, maar een gedicht ter welkom.

Burgemeester

Mas Papo