|
Radio
Net over de helft van de kelder had hij een gordijn gespannen. En daarachter: het Heilige der Heiligen. Noch een mens die dit betreden zal, noch een ziel die dit aanschouwen zal, noch een enkel personage dat een blik zal werpen. Opgestapeld staan draaitafels, pick-ups, complete grammofoons, dozen met onderdelen, maar vooral radio's. Uitgestald langs de muur op planken, opgehangen aan vele haken, zodat de kostbare verzameling niet neer zou storten. Radio's met verticale, horizontale en ronde afstemogen, waarvan de spleten smaller werden naarmate de zender (indien die sterk genoeg is) beter stond afgestemd. Merken, gerenommeerde als Philps, Aristona, Grundig erop met fraaie emblemen en knoppen zo groot als zijn zakhorloge voor het kiezen van zenders en golfbreedtes, AM, LW en SW, sommige zelfs al met FM. Maar het mooiste van alles de tekst op de afstemschalen.... Brussel, Berlijn, Bologna, Moskou, verre oorden die door aan de knoppen te draaien bereikbaar werden. Onbegrijpelijke talen. Oslo, Stockholm, Tallin en dan opeens de vertrouwde stem van Hilversum. Reizen door Europa in zijn tempel met lange stappen of korte stapjes via morse en ander gepiep naar plots opkomende jazz en dixielandmuziek. Vreemde stemmen, die hard dan weer zacht, alsof de spreker om zijn as draaide, allerlei zaken te berichten hadden, de een nog indrukwekkender dan de ander. Een wals uit Wenen, een polka uit Boedapest en via Praag I naar Radio Lyon. Zijn favoriete radio was eens van zijn vader. De ronde schaalindeling, met natuurlijk de onvermijdelijke steden. Deze radio had iets meegemaakt. In de oorlog hadden de bezetters hem in beslag genomen, in het gebouw van de plaatselijke lagere school gezet en was om de een of andere wonderbaarlijke reden weer teruggekeerd na de oorlog. O, kon hij maar praten! Wat zou er verteld worden. Nog meer beter en vooral verstaanbaarder dan de vreemde stemmen van de zenders. Uit de roman De zonderling |