Home

Gedichten

Verhalen

Radio

Actief - Agenda

Diversen

Het kruispunt was rustig. Het was zondag en er stonden maar een paar auto's voor het rode verkeerslicht te wachten. Zo ook wij. Ik zag het net op rood springen toen we vanaf de luitenant Generaal van Heutzlaan kwamen aanrijden. Het kruispunt waarvan de wegen weer tegenover elkaar lagen. Om de een of andere reden moest je vroeger, als je rechtdoor naar Hilversum wilde rijden een slinger naar links maken. Precies aan de overkant van de weg was een veld waar zondags het Leger des Heils zijn liederen zong en de plaatselijke ijsboer zijn ijscowagen stalde. Het was altijd druk op het kruispunt. De wandelaars vonden daar hun rust en vergaapten zich aan de rijen auto's die geleid werden door de politieagent, die midden op het kruispunt stond en volgens mijn vader de sterkste man van de wereld was omdat hij met 1 arm wel honderd auto's kon tegenhouden.

Op hele drukke dagen beschikte hij over een uitklapbord, een verkeersregelaar, de voorloper van het verkeerslicht. Het uitklapbord bestond uit een draaibare paal die in een gat in de grond stond, waaraan aan de bovenkant een constructie was bevestigd: Een bord met grote letters STOP er op met aan de uiteinden twee dwarsborden die om konden klappen.

De dwarsborden hadden aan de ene zijde dezelfde tekst met dezelfde grote letters STOP, maar aan de andere zijde een egaal groen vlak. Als het moment daar was, zette de agent de paal in het gat in de weg en draaide de klapborden op STOP, zodat alle borden op STOP stonden. Hij zette het gevaarte in de richting van de wegen op de kruising. zodat de automobilisten de borden konden zien en stopten. Dan trok de agent aan een hendel zodat de STOPborden aan de uiteinden omklapten en het groene vlak werd getoond. De automobilisten in die richting konden doorrijden. Na enige tijd klapte de agent de beide borden weer op Stop, draaide het hele geval een kwartslag om en klapte de STOPborden weer tot groen, zodat de auto's uit de andere richtingen konden doorrijden. Om het afdraaiende verkeer door te laten draaide de agent één bord om, zodat vanuit drie kanten de rijen auto's werden gestopt en een kant kon doorrijden. Het was een schouwspel dat telkens weer verbaasde. Urenlang volgden we het rinkelen van de hendels, het geklap van de borden en het schurend draaiend geluid van de verkeersregelaar in het gat in de weg.

Opeens hoorde ik toeteren achter me, keek op en zag het verkeerslicht groen. Ik stak mijn duim op en het kruispunt over.

^{Gepubliceerd in de Baarnsche Courant van 15 augustus 2012}

"Oranjeboom"