Als een wervelwind komt en gaat de kermis van botswagens en suikerspinnen meer. Ook in Oss is ie weer voorbij. De rust is weergekeerd, de stad is stil. De afbouw is gereed. Met 6 man wordt in 8 uur de Mission Space afgebouwd. En vertrekt naar een volgende kermis. Het gevaarte was hoog, een stuk hoger dan de grote kerk in Oss.

Ik zag een man angstig naar zijn zoontje kijken. Met het hoofd in de nek zag hij hem over de huizen zweven. De benen bungelend uit de gondel. Na het draaien om de as, liet het bouwwerk als een vermoeide magere reus de armen zakken om de gondels ter grond te richten. De man rende opgetogen naar de jongen: "En, bang geweest, spannend, was het mooi daarboven?". De jongen keek nog eens meewarig om naar de Mission Space en zei met verveling in zijn stem: "Ik vond er niets aan". Angst, spanning en leuk zijn betrekkelijk.

Twee dichters heb ik gevraagd een kermisgedicht te schrijven. Susan Moonen heeft in Heesch gewoond en werkt er nog. Ze heeft er een sonnet van gemaakt. Kitty Schaap schrijft voor het Brabants Dagblad en heeft pas geleden een reeks gepubliceerd in die krant over Heelwijk. Oss en Berghem komen Bernheze tegen.

Kermis

Susan Moonen

Wat zwaartekracht vermag

Kitty Schaap

Mas Papo dichter van Bernheze