Wandelen
"We gaan even een blokje om". Dat zeiden mijn ouders altijd als het eten en de vaat waren gedaan. Wat is er fijner dan een rondje wandelen. Altijd hetzelfde rondje met al zijn herkenningspunten. Mijn ouders liepen hun rondje eerst met en later ook zonder hondje. Zo'n traditie moet worden voortgezet.
Mea Wijdeven schreef het volgende gedicht:
uitlaatroute
hertshooi bloeit en herfstblad valt
vandaag de dag
zon en warme wind kozen je en
in stil straatgeluid neem je
alweer die twee stoplichten
villa's prijken in geschoren gazons
een hondentweeling ravot er en
een vogel zingt solo op de klank
van veel stuiterende walnoten
nieuwe huizenrijen met monotoon
twee voorgevelramen per woning
erachter twee vensterbankvazen
twee vazen per raam
een andere huizenrij
twee vazen twee vazen twee
gedwee twee vensterbankvazen
per raamtweeling streng twee
de geur en kleur van lavendel
hergeven je levendigheid
mul is de zandweg
toch schaduwt nog
het bruinend loofhout
één boom ligt
is het staan zat
overrijp is de maïs en jij jat
twee kolven
geitjes zien het en mekkeren:
twee dus
oudere huizen hier
twee leeuwen op de inrit
je neemt jouw bospaadje met
de vele mezenhuisjes
een ekster kraakt
de ene woonboerderij heeft
twee spinnenkopramen
twee dat zie je nu pas
via knappende eikels bereiken je voeten
in verkeersherrie jouw stoplichten
hertshooi seint in op je aperitiefsensor
twee glaasjes vandaag
Mea Wijdeven
Mas Papo dichter van Bernheze
|
