Mas Papo

Home - Actief - 6 juni: Heengaan

Heengaan

Een goede vriend is zondag overleden. Hij had leukemie en heeft een kort ziekbed gehad. Hij was een optimist: "Het komt wel weer goed. Dat zal je zien. Binnenkort weer naar huis. Dan is alles weer achter de rug." Dat was zijn levensfilosofie. Het heeft hem overal doorheen geholpen. De scheiding, het overlijden van zijn tweede vrouw, de ziektes die hij had. Een zondagskind werd hij genoemd. Niet zozeer vanwege zijn geluk, maar vanwege zijn positieve instelling. Zonder veel pijn en rustig is hij ingeslapen. Ook zondagskinderen en optimisten hebben niet het eeuwige leven.

Hans

Het gaat je goed daar boven,
je moet me wel een ding beloven,
dat je af en toe het licht laat doven
dan kan ik ook geloven
dat je er nog bent
dat je me nog kent
en aan me denkt.

Voor mij ben jij er nog
ik kan je niet vergeten
want ik ken je toch
dat zal ook jij wel weten.
Het zal ook niet gebeuren
we hebben teveel dingen
met elkaar meegemaakt.

Op zondag geboren.
Op zondag gestorven.

Het volgende persoonlijk gedicht van Maria van Emmerik gaat ook over het verlies van een dierbaar persoon.

Jij

Foto's glijden door mijn handen,
van lang geleden maar ik word bevangen.
Flarden van gedachten, vliegen door mijn hoofd,
Tranen achter mijn ogen, ik word verdoofd.
Om wat eens was en niet meer is,
Die vreselijke pijn, omdat ik jou zo mis.

Verdrink even en laat me gaan,
laat zo, even ons samen zijn weer bestaan.
Waarna ik even later,
weer ga drijven op kalmer water.
Zo gun ik mijzelf weer rust,
Als ik jou foto heb gekust.

Maria van Emmerik

Mas Papo dichter van Bernheze