Op vakantie gaan is tijdelijk afscheid nemen van verplichtingen en routine. Even niets. Geen krant, geen mail, geen grasmaaien. Tenzij de krant een onderdeel vormt van de vakantie, of de mail, of desnoods grasmaaien. Vakantie begint bij het op slot draaien van de voordeur en het starten van de auto, volgeladen met spullen waarvan je de helft eigenlijk niet nodig hebt, maar ja: "je weet maar nooit". In één keer of in etappes naar de plaats van bestemming. Teruggekomen van vakantie zie je de stapel post en de e-mail in het in-bakje en weet je meteen weer waarom je zo graag op vakantie gaat. En dus niet zoals Godfried Bomans ooit zei: "Het leuke van weg te gaan is het weer thuiskomen".

De mooiste vakanties zijn die op eilanden. Waan je op een eiland en je voelt de rust. Ga je naar een eiland dan is die rust er zodra je de boot af komt. Een reden is de volgende:

Eilanders zitten goed in hun vel:
Komt het vandaag niet,
dan komt het morgen wel.

Ook dit jaar weer een eiland bezocht. Ook nu weer die rust gevonden. Natuurlijk op de maandagmorgen even de betreffende rubriek verstuurd via Wi-Fi bij een hotel in de buurt, met een kopje cappuccino er bij. Dan toch maar even de mail bekeken, hard gelachen en snel weer afgesloten.

Het eilandgevoel in een gedicht:

Eiland

Wij zagen na een half uur op zee,
met de boot van 9 uur vertrokken,
het eiland langzaam naderen;
de oude kust aan 't oog onttrokken.

(Vele handen gaven aan
waar auto's moesten worden opgesteld;
lichten doven, handrem aan,
werd in vreemde talen naverteld.)

Na een tijdje verzocht de stuurman ons,
nadat hij riep dat we er bijna waren
de auto op te zoeken ,'t was inderdaad
een klein half uurtje varen.

Met heel erg veel tegelijk,
zijn we 't eiland op gereden.
Maar welk eiland je ook bezoekt,
de mens lijkt na een tijd verdwenen.

Als enige op fiets- en wandelpaden
de vrijheid aan onze zij.
De eenden vlogen na het waden
op uit riet en sloot en
met luid gekwaak naar verder
't kroos nog aan de poten.
Het engels gras zo overal in bloei
terwijl het lamsoor als tweede kruid
zijn kleur verloor aan 't begin van deze maand.

Verder dan het water is niet meer
't is bekend en 't is beschreven.
Afgeschermd van wat er gaande is
leeft de eilander zijn leven.

Mas Papo dichter van Bernheze