Wat is dat toch met die maand november. Inmiddels net achter de rug, maar zo in trek bij dichters en musici. In de vorige jaren zijn er verschillende dichters geweest, die inzendingen stuurden met november als onderwerp.

Zoals december de maand is van het terugkijken, is november de maand van verval en wanhoop, vanwege de steeds maar korter durende dagen en het begin van de kou. Maar voor mij ook van relativering. Het besef dat het naar een einde loopt, zonder terug te kijken, maar wel heimelijk met de hoop naar een nieuw begin. Van de twee namen die november heeft: slachtmaand en nevelmaand, spreekt mij dan de tweede ook het meeste aan. Een sluier van gedachten en overpeinzingen neemt bezit van de mens.

November, de tegenhanger van mei. Relativerend: op het zuidelijk halfrond is dit allemaal net andersom.

November

Het is november
laten we dansen

voor wat er over is
voordat het te laat is
het duurt te lang
het zitten en wachten
de gedachten willen uit

Ook Sabine Kars is gegrepen door het gegeven van de maand november. Hier een kort gedicht van haar.

november

Mas Papo