Na de euforie van de overwinning keert de rust weer terug. Zoals gezegd: ik juich in stilte, maar achter die stilte gaat een gelukzalig gevoel schuil. Later, in mijn droom zat ik aan tafel met de andere spelers. We aten en dronken wat en lachten naar elkaar. Het werd laat en je bent toch voetballer, dus gedisciplineerd vertrokken we naar onze slaapvertrekken. Na enige tijd viel ik in slaap en droomde dat de leverancier van mijn laptop een carnavalslied geschreven had. Het was een makkelijk refrein dat ik zo kon meezingen. Ik heb de tekst genoteerd in het boekje op mijn nachtkastje. Toen ik wakker werd gemaakt door mijn kamergenoot, lag het boekje er niet meer. Maar de tekst klonk nog duidelijk door; ik was hem niet vergeten. Tijdens het ontbijt vertelde ik van mijn droom. Het betekende dat ik me moest uiten bij een doelpunt, wist mijn trainer me te vertellen.

Met een tevreden lach op mijn gezicht, zoiets kun je voelen, werd ik wakker. Juichen zal ik voortaan luider doen. Het lied ben ik grotendeels kwijt, maar rond februari volgend jaar zal het wel weer terug zijn. Nu eerst en tussendoor de natuur die gedroomd lijkt.

Droom

Natuur

Mas Papo