Mijn schoonvader heeft in Duitsland moeten werken. Het was oorlog en hij had de juiste leeftijd. Hij vertelde er wel eens over; het was een akelige periode. Op vakantie heeft hij van een stel Duitse mensen, die er even niet waren, de voortent gered van openwaaien en vol regenen. Als dank hadden ze een voor een ferme taart gezorgd. Wij mochten ook mee-eten. Nu hebben wij Duitse vrienden. Ze wonen net achter de grens en hebben, omdat ze regelmatig in Nederland op vakantie gaan, Nederlands geleerd. Aardige Duitsers dus.

Een jaar geleden, het was 4 mei, kwamen we de kinderen tegen van onze vrienden, ze droegen een bos fleurige bloemen. Het was een mooi zonnige dag, maar de vlaggen hingen halfstok. Ze vroegen waarom dat was. Daar wist ik niet zo snel raad mee.
Het herdenken heeft een dubbele gedachte.

De bloem

Mas Papo