Over Nelson Mandela is alles al gezegd. De meest mooie uitspraken zijn gedaan, de meest fraaie loftuitingen zijn op papier gezet. Wat moet je daar nog aan toevoegen, zonder in herhaling te vallen. Een groot en goed man, die veel heeft betekend en zal betekenen voor alle onderdrukte groepen in de wereld.

Soms gaan je gedachten naar vroegere tijden en denk je jezelf in de tijd van een bekend persoon, een grote geest, of een wereldverbeteraar uit de geschiedenis. Je zult maar in de tijd geleefd hebben van Willem van Oranje. Dan komt je op een gegeven moment ter ore dat er iets gebeurd is met de man.

In de geschiedenisboeken van 2100 zal Nelson Mandela voorkomen. Ik was er toen hij gevangen werd genomen, tijdens zijn vrijlating en toen hij gekozen werd tot president van Zuid Afrika, waar hij beschouwd wordt als de Vader des Vaderlands. Waarschijnlijk ben ik een van de weinige mensen die Nelson Mandela niet persoonlijk heeft ontmoet, maar ik kan wel zeggen dat ik hem heb meegemaakt.

Meegemaakt

Johannes leefde aan het begin
van onze jaartelling. Hij werkte
op het land en verkocht zijn groente
op de markt. Hij was erbij
toen Jezus op zijn ezel de stad inreed
en hoorde via via een week later
dat de man gekruisigd was.

Janus Diepenhoven was koster
van de kleine kerk in de stad.
Hij luidde klokken en was gedreven
door goedertierenheid. Probeerde
de mens tot elkaar te brengen.
Hij las in zijn krant dat Lincoln
de slavernij had afgeschaft.

Andries Groenendaal was timmerman
hij hield van zijn vak. In het kleine
dorp waar hij woonde maakte hij
ook de doodskisten voor overleden
dorpsgenoten. Na het lakken liet
hij ze drogen bij de kachel in de kamer.
Hij hoorde op de radio over Ghandi
die zijn geweldloosheid uitsprak.

En ik, ik ben dichter en schrijf
de woorden in de volgorde die past
bij het gevoel dat in mij wordt opgeroepen
bij het horen en zien van gebeurtenissen.
Ik las op twitter dat Nelson Mandela
op 95-jarige leeftijd is overleden.

Mas Papo