Mas Papo

Home - Actief - 19 juni: De stad

De stad

Afgelopen donderdag was het weer te doen in K26 in Oss: het Open Podium. Voorafgaand aan het eigenlijk thema was er spontaan een nieuw thema waar diverse dichters gebruik van maakten: Wegens bezuinigingen moet het Jan Cunen Museum in Oss zijn deuren sluiten. Daar zijn wij dichters nog niet over uitgepraat. Wordt dus vervolgd.

De dichters lazen hun gedichten op het thema: Mijn stad, mijn dorp, mijn leven, mijn adem. Een thema waar je veel kanten mee uit kunt en dat hebben we mogen meemaken. Verschillende dichters grepen terug naar geboortedorp of stad of jeugdherinnering. Twee dichters hadden een duet waarin de ene dichter afkomstig uit de grote onpersoonlijke stad verhuisde naar de kleinere stad van de andere dichter en daar blij mee was. Terwijl de andere dichter zich niet zo gebonden voelde met die stad, maar meer met het leven in het algemeen. Een andere dichter liet zich door een cello begeleiden en beschouwde de rivier als zijn adem. Dit was mijn gedicht.

De stad

Ik zit op het terras
en zie de stad ontwaken.
Het is vroeg en de koffie goed
om wakker te zien wat er zich afspeelt.

De stoepen worden geschrobd, de
borden buitengezet. Hier en daar
wordt er gesproken,
de nabeschouwing
van de dag ervoor. Ik hoor gelach en
vrolijke gezichten. De nieuwe moed
is klaar.
Een nieuwe dag breekt aan.

Fietsers door de straat,
nu nog niet verboden,
snellen met hoofd
en verbeten blik naar voren,
alsof er aan hen getrokken wordt,
naar werk en inzet,
de arbeid roept.
De orgelman start zijn draaiend arm
een blauwe walm stijgt op en het gerinkel
van de centenbak klinkt licht en leeg.

Dan komt het winkelend publiek
zij roezemoezen door de straten
geven elkaar de arm, strijken
naast mij neer en geven elkaar
via stem en duim de aankopen door.

Ik neem dit op en voel me één,
alsof ik deel uitmaak van de bedrijvigheid.
Het doet me leven en telkens weer zien
hoe alles past en draait.
Het doet me ademen en beseffen
dat dit altijd zo zal zijn.

Mas Papo