Geschiedenis Woensdag was het op de televisie. De afstand van de kroon en de kroning van onze nieuwe koning. Op school leerden we van de kroning van koningen en koninginnen. En zagen plaatjes of dachten die plaatjes erbij. Hoe bijzonder het was om zoiets mee te maken. Over een tijdje leren kinderen op school van deze kroning. Dan is het geschiedenis. Maar wij hebben het gezien. Op televisie. Sommigen zien ook nog andere dingen gebeuren. Zoals Nerudi in het volgende speelse gedicht (dat tevens een reactie is op Hans Manders' gedicht: Nooit meer Koninginnedag.): Vlagvertoon op 29 april 2013 Moe van het werk Nerudi En in dezelfde week de dodenherdenking en de bevrijdingsdag. Op 4 mei is het uitgebreide monument in Heesch onthuld. Na een mooie dienst in de kerk, achter de trommels aan, in een stille tocht naar de Misse. Aan het monument is een tweede deel toegevoegd, waarop de burgerslachtoffers van de Slag om Heesch worden genoemd. Het monument is nu klaar en de twee delen vormen een prachtig geheel. Het was een bijzondere, door veel mensen bijgewoonde bijeenkomst. Een dag later Bevrijdingsdag: Geschiedenis
thuis leunend tegen een berk
vraagt zij hem: Wat bliefde?
Zijn boekdelensprekende ogen zeiden: De Liefde!
Zij zag zijn ondeugende lach,
nam de rood-wit-blauwe vlag,
en vleide zich hierop teder neder,
En ze bedreven de liefde vol ontzag,
ook voor het dundoek wat onder hen lag;
het was morgen immers de allerlaatste Koninginnedag!
in de boeken van mijn school.
Jaarlijks de herinnering.
Het relaas van onze leraar
geschiedenis.
Met zware en betraande stem
deed dat ons huiveren.
Maar aan het einde van de lessen
toonde hij de foto’s. De foto's
van een vrije natie. Van mensen
juichend door de straten. Van vlaggen
gehesen op pleinen en op daken.
"Daar is het einde, de bezetter
is verdreven en kijk:
De vlag wordt gepland
op het dak van de Rijksdag."
Ik zie de foto en de vlag en zie
het symbool van de bevrijding.
Mas Papo
(Niet in de Bernhezer verschenen.)
